Maszewo Lęborskie

                                                   

Fabryka Sinnera widok ogólny .

   NAJJWIEKSZY  ZAKŁAD PRZEMYSŁOWY W POWIECIE LĘBORSKIM

03.12.1905 roku radca handlowy  Robert Sinner z Karlsruhe nabył Cewice , Łebunię i Maszewo  od Karla Franka ze Słupska. Buduje fabryke drożdży prasowanych dużego formatu . Wpływa to na zwiększenie  liczby mieszkańców , stwarza  stanowiska pracy .Pózniej buduje jeszcze fabrykę likierów i  konserw  owocowych i warzywnych .Produkowano tam, również proszek do pieczeniai budyń w proszku.

03.12.1905 roku radca handlowy  Robert Sinner z Karlsruhe nabył Cewice , Łebunię i Maszewo  od Karla Franka ze Słupska. Buduje fabryke drożdży prasowanych dużego formatu . Wpływa to na zwiększenie  liczby mieszkańców , stwarza  stanowiska pracy .Pózniej buduje jeszcze fabrykę likierów i  konserw  owocowych i warzywnych .Produkowano tam, również proszek do pieczeniai budyń w proszku

                         Fabryka drożdży w Maszewie Lęborskim 1910 rok.

03.12.1905 roku radca handlowy  Robert Sinner z Karlsruhe nabył Cewice , Łebunię i Maszewo  od Karla Franka ze Słupska. Buduje fabryke drożdży prasowanych dużego formatu . Wpływa to na zwiększenie  liczby mieszkańców , stwarza  stanowiska pracy .Pózniej buduje jeszcze fabrykę likierów i  konserw  owocowych i warzywnych .Produkowano tam, również proszek do pieczeniai budyń w proszku

Fabryka drożdży w Maszewie Lęborskim.

03.12.1905 roku radca handlowy  Robert Sinner z Karlsruhe nabył Cewice , Łebunię i Maszewo  od Karla Franka ze Słupska. Buduje fabryke drożdży prasowanych dużego formatu . Wpływa to na zwiększenie  liczby mieszkańców , stwarza  stanowiska pracy .Pózniej buduje jeszcze fabrykę likierów i  konserw  owocowych i warzywnych .Produkowano tam, również proszek do pieczeniai budyń w proszku.

03.12.1905 roku radca handlowy  Robert Sinner z Karlsruhe nabył Cewice , Łebunię i Maszewo  od Karla Franka ze Słupska. Buduje fabryke drożdży prasowanych dużego formatu . Wpływa to na zwiększenie  liczby mieszkańców , stwarza  stanowiska pracy .Pózniej buduje jeszcze fabrykę likierów i  konserw  owocowych i warzywnych .Produkowano tam, również proszek do pieczeniai budyń w proszku.

   Wyciąg łańcuchowy do przepompowywania melasy przy głównym budynku drożdżowni ,oraz zbiornik przyfabryczny na melasę dowożoną  ze zbiorników usytuowanych przy rampie wyladunkowej.

03.12.1905 roku radca handlowy  Robert Sinner z Karlsruhe nabył Cewice , Łebunię i Maszewo  od Karla Franka ze Słupska. Buduje fabryke drożdży prasowanych dużego formatu . Wpływa to na zwiększenie  liczby mieszkańców , stwarza  stanowiska pracy .Pózniej buduje jeszcze fabrykę likierów i  konserw  owocowych i warzywnych .Produkowano tam, również proszek do pieczeniai budyń w proszku.

                                  Połączenie nadziemne drożdżowni z magazynami.

03.12.1905 roku radca handlowy  Robert Sinner z Karlsruhe nabył Cewice , Łebunię i Maszewo  od Karla Franka ze Słupska. Buduje fabryke drożdży prasowanych dużego formatu . Wpływa to na zwiększenie  liczby mieszkańców , stwarza  stanowiska pracy .Pózniej buduje jeszcze fabrykę likierów i  konserw  owocowych i warzywnych .Produkowano tam, również proszek do pieczeniai budyń w proszku.

Sinner Spółka  Akcyjna Maszewo Lęborskie towar pierwszej klasy : prasowane drożdże,proszek do pieczenia , budyń  wproszku,konserwy owocowo - wrarzywne.

03.12.1905 roku radca handlowy  Robert Sinner z Karlsruhe nabył Cewice , Łebunię i Maszewo  od Karla Franka ze Słupska. Buduje fabryke drożdży prasowanych dużego formatu . Wpływa to na zwiększenie  liczby mieszkańców , stwarza  stanowiska pracy .Pózniej buduje jeszcze fabrykę likierów i  konserw  owocowych i warzywnych .Produkowano tam, również proszek do pieczeniai budyń w proszku.

                                        Robert Sinner.

 Rozwój Maszewa  Po tym jak powróciłem do Maszewa, uważałem za słuszne przedstawić przed radą nadzorczą moje pomysły odnośnie dalszego rozwoju tego regionu.  W Maszewie mamy do czynienia z połączeniem przemysłu i gospodarki rolnej, która jest wszechstronna.  Gospodarka rolna składa się z pięciu sektorów:  1.         Gospodarka leśna  2.         Grunty rolne  3.         Uprawa łąk  4.         Ogrodnictwo  5.         Hodowla bydła   O gospodarce leśnej nie ma zbyt wiele do powiedzenia. Starsze skupiska leśne muszą być chronione. Obecnie, powinniśmy się zająć tylko usunięciem pozostałości, przetrzebieniem i pracami porządkowymi. Ubytki na obszarach leśnych muszą być zagospodarowane i należy zadbać o to, aby te tereny włączyć do obszarów leśnych. O regularnej ścince może być mowa dopiero po upływie 20 lat, nie ma sensu sporządzanie wcześniejszych planów gospodarczych.Uprawa ziemi. Można stwierdzić, że jakość gruntów Maszewa na przełomie lat znacznie się polepszyła poprzez obfite nawożenie. Dzisiejsze zbiory zbóż są bardzo zadawalające, wydaje się, że również rośliny okopowe dają dobry plon. Ażeby polepszać jakość gruntów ornych, od dwóch lat przeszliśmy do tego żeby, zastosować mieszankę ( łubin i seradela). Spowodowany brak żniw w jednym roku zostanie pokryty przez lepsze zbiory w kolejnych latach, ponadto zaoszczędzony zostanie nawóz amoniakowy. W dogodnych latach łubin dojrzeje i przyniesie to zawsze jakiś dochód nawet, jeżeli będzie on mały. Na Pomorzu Tylnym będziemy uprawiali takie gatunki zbóż ( żyto ozime, owies, jęczmień) i nie będziemy w przyszłości podejmować żadnych prób z innymi roślinami, które mogłyby przynieść negatywny skutek. Roślinami okopowymi, które będą uprawiane są ziemniaki i brukiew.Uprawa łąk. Znaczną uwagę musimy poświęcić naszej uprawie łąk. Wcześniejsze tereny bagienne, przez osuszenie zostały przekształcone w łąki. Ten areał obejmuje blisko 400 mórg.Z nich otrzymujemy wystarczającą ilość karmy, aby móc dostatecznie duże stado bydła utrzymać. Naszym zadaniem musi być polepszenie jakości traw. Nieodpowiednie rośliny pastewne takie jak: świerząbek gajowy (Chaerophyllum temulentum L.), itd. muszą zniknąć a ich miejsce zająć szlachetne trawy i koniczyna. Przed dwoma laty wybudowany silos daje możliwość konserwacji części sianokosów również w stanie zielonym wówczas, gdy niepogoda uniemożliwia lub utrudnia schnięcie trawy. Ogrodnictwo. Otwarcie tego sektora było wielką niewiadomą, jednak dzisiaj wydaje się bez wątpienia, że to będzie opłacalne. Nasze ogrodnictwo obejmuje areał ok. 30 mórg, na którym uprawiane będą szparagi, kapusta, groch, fasola i wszystkie inne pozostałe warzywa, które dobry zbyt znajdą w Lęborku. Również kwiaty będą w dużej mierze hodowane. W dwóch dużych cieplarniach będą uprawiane głównie pomidory i ogórki. Także owoce, a zwłaszcza owoce jagodowe będą hodowane. W ubiegłym roku sprzedaliśmy po 20 centnarów truskawek i malin. Pozostałe szlachetne drzewa owocowe są jeszcze zbyt młode, żeby przynosić znaczne dochody. W zimie uprawiane są głównie kwiaty, które sprzedawane w Lęborku i Słupsku przynoszą dobry zarobek.Podłoże ogrodowe jest jeszcze dość ubogie, więc naszym głównym zadaniem musi być polepszenie jego jakości przez obfite nawożenie obornikiem, kompostem albo torfem. Dużą zaletą było by zbudowanie urządzenia zbierającego wodę deszczową, dzięki któremu wzrosłaby w latach suszy wydajność ogrodnictwa. Niestety brakujące środki finansowe na razie nie pozwalają nam na zrealizowanie projektu.Tymczasem nie można przewidzieć jak w przyszłości nasze ogrodnictwo mogłoby być powiązane z fabryką konserw. Obecnie za świeże plony otrzymujemy wyższe dochody niż przyniosłoby przerabianie ich na konserwy. Hodowla bydła. Wcześniejsze plany założenia fabryki drożdży, która produkowałaby tak dużo paszy, aby obfitą liczbę pogłowia utrzymać zostały pokrzyżowane przez zmianę techniki. Zamiast z kukurydzy i ziemniaków drożdże są produkowane z melasy, z której odpady nie mają wartości pokarmowych do produkcji paszy. Natomiast w małej ilości posiadają  taką wartość kiełki słodowe wykorzystywane również w produkcji drożdży. Ilość karmy pochodząca z naszej fabryki drożdży jest dzisiaj tak niska, że wystarcza zaledwie dla samego Maszewa. Mimo tego utrzymaliśmy stan liczebny bydła. W Maszewie obecnie hodowla liczy około 200 sztuk bydła mięsnego, głównie młodych zwierząt. Brak wytłoczyny z naszej fabryki zmusił nas do uprawy brukwi. Paszy mamy dostateczną ilość. Brak słomy będzie zastąpiony ściółką torfową. Tym sposobem jesteśmy w stanie produkować duże ilości obornika bydlęcego, co jest z korzyścią dla naszych gruntów i ogrodnictwa. Zamiast uprawą kukurydzy zajmujemy się teraz mleczarstwem, ponieważ jest ono bardziej opłacalne. Oprócz tego prowadzimy handel brukwią i naszym głównym klientem są gospodarze z Grünwinkel. Badeńscy drobni rolnicy odeszli od wcześniejszej hodowli bydła rasy Simmentaler i coraz częściej przechodzą do czarnobiałej rasy bydła Riederung. Załadowaliśmy wiele wagonów bydłem i tam, (czyli w Badeni) sprzedaliśmy. Jest to bez wątpienia zasługą Maszewa. Nie uważam, że Grünwinkel przy tym dużo zarobi, ponieważ są straty i duże podatki. Jak długo przy tym interesie Grünwinkel nie ponosi dużych strat, może on (handel) być pozostawiony. Ponieważ wystarczy, jeżeli jedna strona zarabia. - Musimy odczekać i zobaczyć jak dalej potoczą się te sprawy.   Przemysł. Przechodzę do części przemysłowej. Przemysł dzieli się na następujące sektory:  1.         Produkcja drożdży  2.         Produkcja wyrobów spirytusowych  3.         Sprzedaż produktów spożywczych  4.         Produkcja konserw owocowych i warzywnych     Kiedy została zbudowana nasza fabryka drożdży, utworzono syndykat. Od tego momentu wysyłaliśmy do syndykatu towary. Po tym jak się to skończyło w ubiegłym roku,istniała obawa, że będziemy musieli konkurować ze słynnymi szczecińskimi fabrykami. Zaskoczeniem naszym było, że do tego nie doszło. Związek piekarzy w rejonie Pomorza Tylnego i Prus Wschodnich nie tylko nawiązał z nami współpracę, ale pozwolił na pierwszeństwo ustalania cen w przeciwieństwie do całej pozostałej konkurencji. Podczas gdy fabryki drożdże sprzedawały za 28 fenigów, nam płacono jeszcze 42 fenigów; także jesteśmy w stanie przetrzymać bez strat, ale z niewielkim zyskiem. Zarobek byłby bardziej opłacalny gdybyśmy w imię jakości naszych drożdży nie musieli rezygnować z wysokiej wydajności. Obecnie prawo gorzelniane pozwalało na produkowanie 20000 centnarów drożdży rocznie. Osiągnęliśmy produkcję drożdży w wymiarze 15000 centnarów i nie byłoby większym trudem uzyskać 5000 centnarów więcej. Ponieważ konkurencja pracuje powodując notorycznie straty, można przyjąć, że w krótkim czasie nastąpi polepszenie warunków odnośnie cen. Nastąpiłoby to również, gdyby ziemniak znowu był taki tani, że jego przeróbka zamiast melasy przynosiłaby zyski. Napoje spirytusowe. Sprzedajemy w Maszewie sprowadzane z Grünwinkellikiery butelkowane, ale założyliśmy nową fabrykę, w której produkowane są alkohole, które będą taniej sprzedawane i służyć będą ogólnej konsumpcji. Ponieważ na wschodzie napojem regionalnym jest wino, spadek konsumpcji nie będzie tak zauważalny jak w innych regionach Niemiec. Poprzez dobre zarządzanie naszą spółką musimy dążyć do jej r  Nasze artykuły spożywcze udało się dobrze wprowadzić na wschodzie, z wyjątkiem proszku do pieczenia. W produkcji tego produktu dominuje Oetker. Zapotrzebowanie na środki spożywcze jest na wschodzie mniejsze niż na obszarach uprzemysłowionych. Odpowiada ono innemu stylowi życia społeczeństwa na tym terenie. W Maszewie nie produkujemy artykułów spożywczych, ale sprowadzamy je z Grünwinkeli zamierzamy tak dalej czynić po mimo obciążenia związanego z transportem. - Pozostaje pytanie, czy jeżeli będziemy dysponować odpowiednimi środkami w Maszewie rozpoczniemy budowę młyna do owsa. Mąka i płatki owsiane są w Niemczech przyjęte jako składnik do zup i wyparły krupnik jęczmienny. Ponieważ na Pomorzu Tylnim uprawa owsa jest popularna, Maszewo zostało przeznaczone jako miejsce do jego produkcji. Konserwy owocowe i warzywne. Te artykuły obecnie nie były produkowane w Maszewie tylko sprowadzane z miejscowości Grünwinkel. Niespodzianką było to, że zostały one bardzo dobrze przyjęte. Obrót tymi artykułami w Maszewie był wyższy niż w pozostałych terenach Niemiec. Zysków obecnie z tego nie ma, ponieważ koszty transportu pochłaniają przychód. W następnym roku sami będziemy wytwarzać wyroby w Maszewie. Budowa fabryki jest już ustalona i część wyposażenia potrzebnego do produkcji została zorganizowana. Obiecuję moim imieniem, że przyjęcie tej produkcji przyniesie sukces.   Grünwinkel, dnia 3 września 1925.

               Maszewo  widok główny  dawna kantyna , dzisiaj sala widowiskowa po prawej widoczny pomnik  żołnierzy  niemieckich z Maszewa poleglych w czasie I Wojny Światowej.                  

 Rozwój Maszewa  Po tym jak powróciłem do Maszewa, uważałem za słuszne przedstawić przed radą nadzorczą moje pomysły odnośnie dalszego rozwoju tego regionu.  W Maszewie mamy do czynienia z połączeniem przemysłu i gospodarki rolnej, która jest wszechstronna.  Gospodarka rolna składa się z pięciu sektorów:  1.         Gospodarka leśna  2.         Grunty rolne  3.         Uprawa łąk  4.         Ogrodnictwo  5.         Hodowla bydła   O gospodarce leśnej nie ma zbyt wiele do powiedzenia. Starsze skupiska leśne muszą być chronione. Obecnie, powinniśmy się zająć tylko usunięciem pozostałości, przetrzebieniem i pracami porządkowymi. Ubytki na obszarach leśnych muszą być zagospodarowane i należy zadbać o to, aby te tereny włączyć do obszarów leśnych. O regularnej ścince może być mowa dopiero po upływie 20 lat, nie ma sensu sporządzanie wcześniejszych planów gospodarczych.Uprawa ziemi. Można stwierdzić, że jakość gruntów Maszewa na przełomie lat znacznie się polepszyła poprzez obfite nawożenie. Dzisiejsze zbiory zbóż są bardzo zadawalające, wydaje się, że również rośliny okopowe dają dobry plon. Ażeby polepszać jakość gruntów ornych, od dwóch lat przeszliśmy do tego żeby, zastosować mieszankę ( łubin i seradela). Spowodowany brak żniw w jednym roku zostanie pokryty przez lepsze zbiory w kolejnych latach, ponadto zaoszczędzony zostanie nawóz amoniakowy. W dogodnych latach łubin dojrzeje i przyniesie to zawsze jakiś dochód nawet, jeżeli będzie on mały. Na Pomorzu Tylnym będziemy uprawiali takie gatunki zbóż ( żyto ozime, owies, jęczmień) i nie będziemy w przyszłości podejmować żadnych prób z innymi roślinami, które mogłyby przynieść negatywny skutek. Roślinami okopowymi, które będą uprawiane są ziemniaki i brukiew.Uprawa łąk. Znaczną uwagę musimy poświęcić naszej uprawie łąk. Wcześniejsze tereny bagienne, przez osuszenie zostały przekształcone w łąki. Ten areał obejmuje blisko 400 mórg.Z nich otrzymujemy wystarczającą ilość karmy, aby móc dostatecznie duże stado bydła utrzymać. Naszym zadaniem musi być polepszenie jakości traw. Nieodpowiednie rośliny pastewne takie jak: świerząbek gajowy (Chaerophyllum temulentum L.), itd. muszą zniknąć a ich miejsce zająć szlachetne trawy i koniczyna. Przed dwoma laty wybudowany silos daje możliwość konserwacji części sianokosów również w stanie zielonym wówczas, gdy niepogoda uniemożliwia lub utrudnia schnięcie trawy. Ogrodnictwo. Otwarcie tego sektora było wielką niewiadomą, jednak dzisiaj wydaje się bez wątpienia, że to będzie opłacalne. Nasze ogrodnictwo obejmuje areał ok. 30 mórg, na którym uprawiane będą szparagi, kapusta, groch, fasola i wszystkie inne pozostałe warzywa, które dobry zbyt znajdą w Lęborku. Również kwiaty będą w dużej mierze hodowane. W dwóch dużych cieplarniach będą uprawiane głównie pomidory i ogórki. Także owoce, a zwłaszcza owoce jagodowe będą hodowane. W ubiegłym roku sprzedaliśmy po 20 centnarów truskawek i malin. Pozostałe szlachetne drzewa owocowe są jeszcze zbyt młode, żeby przynosić znaczne dochody. W zimie uprawiane są głównie kwiaty, które sprzedawane w Lęborku i Słupsku przynoszą dobry zarobek.Podłoże ogrodowe jest jeszcze dość ubogie, więc naszym głównym zadaniem musi być polepszenie jego jakości przez obfite nawożenie obornikiem, kompostem albo torfem. Dużą zaletą było by zbudowanie urządzenia zbierającego wodę deszczową, dzięki któremu wzrosłaby w latach suszy wydajność ogrodnictwa. Niestety brakujące środki finansowe na razie nie pozwalają nam na zrealizowanie projektu.Tymczasem nie można przewidzieć jak w przyszłości nasze ogrodnictwo mogłoby być powiązane z fabryką konserw. Obecnie za świeże plony otrzymujemy wyższe dochody niż przyniosłoby przerabianie ich na konserwy. Hodowla bydła. Wcześniejsze plany założenia fabryki drożdży, która produkowałaby tak dużo paszy, aby obfitą liczbę pogłowia utrzymać zostały pokrzyżowane przez zmianę techniki. Zamiast z kukurydzy i ziemniaków drożdże są produkowane z melasy, z której odpady nie mają wartości pokarmowych do produkcji paszy. Natomiast w małej ilości posiadają  taką wartość kiełki słodowe wykorzystywane również w produkcji drożdży. Ilość karmy pochodząca z naszej fabryki drożdży jest dzisiaj tak niska, że wystarcza zaledwie dla samego Maszewa. Mimo tego utrzymaliśmy stan liczebny bydła. W Maszewie obecnie hodowla liczy około 200 sztuk bydła mięsnego, głównie młodych zwierząt. Brak wytłoczyny z naszej fabryki zmusił nas do uprawy brukwi. Paszy mamy dostateczną ilość. Brak słomy będzie zastąpiony ściółką torfową. Tym sposobem jesteśmy w stanie produkować duże ilości obornika bydlęcego, co jest z korzyścią dla naszych gruntów i ogrodnictwa. Zamiast uprawą kukurydzy zajmujemy się teraz mleczarstwem, ponieważ jest ono bardziej opłacalne. Oprócz tego prowadzimy handel brukwią i naszym głównym klientem są gospodarze z Grünwinkel. Badeńscy drobni rolnicy odeszli od wcześniejszej hodowli bydła rasy Simmentaler i coraz częściej przechodzą do czarnobiałej rasy bydła Riederung. Załadowaliśmy wiele wagonów bydłem i tam, (czyli w Badeni) sprzedaliśmy. Jest to bez wątpienia zasługą Maszewa. Nie uważam, że Grünwinkel przy tym dużo zarobi, ponieważ są straty i duże podatki. Jak długo przy tym interesie Grünwinkel nie ponosi dużych strat, może on (handel) być pozostawiony. Ponieważ wystarczy, jeżeli jedna strona zarabia. - Musimy odczekać i zobaczyć jak dalej potoczą się te sprawy.   Przemysł. Przechodzę do części przemysłowej. Przemysł dzieli się na następujące sektory:  1.         Produkcja drożdży  2.         Produkcja wyrobów spirytusowych  3.         Sprzedaż produktów spożywczych  4.         Produkcja konserw owocowych i warzywnych     Kiedy została zbudowana nasza fabryka drożdży, utworzono syndykat. Od tego momentu wysyłaliśmy do syndykatu towary. Po tym jak się to skończyło w ubiegłym roku,istniała obawa, że będziemy musieli konkurować ze słynnymi szczecińskimi fabrykami. Zaskoczeniem naszym było, że do tego nie doszło. Związek piekarzy w rejonie Pomorza Tylnego i Prus Wschodnich nie tylko nawiązał z nami współpracę, ale pozwolił na pierwszeństwo ustalania cen w przeciwieństwie do całej pozostałej konkurencji. Podczas gdy fabryki drożdże sprzedawały za 28 fenigów, nam płacono jeszcze 42 fenigów; także jesteśmy w stanie przetrzymać bez strat, ale z niewielkim zyskiem. Zarobek byłby bardziej opłacalny gdybyśmy w imię jakości naszych drożdży nie musieli rezygnować z wysokiej wydajności. Obecnie prawo gorzelniane pozwalało na produkowanie 20000 centnarów drożdży rocznie. Osiągnęliśmy produkcję drożdży w wymiarze 15000 centnarów i nie byłoby większym trudem uzyskać 5000 centnarów więcej. Ponieważ konkurencja pracuje powodując notorycznie straty, można przyjąć, że w krótkim czasie nastąpi polepszenie warunków odnośnie cen. Nastąpiłoby to również, gdyby ziemniak znowu był taki tani, że jego przeróbka zamiast melasy przynosiłaby zyski. Napoje spirytusowe. Sprzedajemy w Maszewie sprowadzane z Grünwinkellikiery butelkowane, ale założyliśmy nową fabrykę, w której produkowane są alkohole, które będą taniej sprzedawane i służyć będą ogólnej konsumpcji. Ponieważ na wschodzie napojem regionalnym jest wino, spadek konsumpcji nie będzie tak zauważalny jak w innych regionach Niemiec. Poprzez dobre zarządzanie naszą spółką musimy dążyć do jej r  Nasze artykuły spożywcze udało się dobrze wprowadzić na wschodzie, z wyjątkiem proszku do pieczenia. W produkcji tego produktu dominuje Oetker. Zapotrzebowanie na środki spożywcze jest na wschodzie mniejsze niż na obszarach uprzemysłowionych. Odpowiada ono innemu stylowi życia społeczeństwa na tym terenie. W Maszewie nie produkujemy artykułów spożywczych, ale sprowadzamy je z Grünwinkeli zamierzamy tak dalej czynić po mimo obciążenia związanego z transportem. - Pozostaje pytanie, czy jeżeli będziemy dysponować odpowiednimi środkami w Maszewie rozpoczniemy budowę młyna do owsa. Mąka i płatki owsiane są w Niemczech przyjęte jako składnik do zup i wyparły krupnik jęczmienny. Ponieważ na Pomorzu Tylnim uprawa owsa jest popularna, Maszewo zostało przeznaczone jako miejsce do jego produkcji. Konserwy owocowe i warzywne. Te artykuły obecnie nie były produkowane w Maszewie tylko sprowadzane z miejscowości Grünwinkel. Niespodzianką było to, że zostały one bardzo dobrze przyjęte. Obrót tymi artykułami w Maszewie był wyższy niż w pozostałych terenach Niemiec. Zysków obecnie z tego nie ma, ponieważ koszty transportu pochłaniają przychód. W następnym roku sami będziemy wytwarzać wyroby w Maszewie. Budowa fabryki jest już ustalona i część wyposażenia potrzebnego do produkcji została zorganizowana. Obiecuję moim imieniem, że przyjęcie tej produkcji przyniesie sukces.   Grünwinkel, dnia 3 września 1925.

  Rozwój Maszewa  Po tym jak powróciłem do Maszewa, uważałem za słuszne przedstawić przed radą nadzorczą moje pomysły odnośnie dalszego rozwoju tego regionu.  W Maszewie mamy do czynienia z połączeniem przemysłu i gospodarki rolnej, która jest wszechstronna.  Gospodarka rolna składa się z pięciu sektorów:  1.         Gospodarka leśna  2.         Grunty rolne  3.         Uprawa łąk  4.         Ogrodnictwo  5.         Hodowla bydła   O gospodarce leśnej nie ma zbyt wiele do powiedzenia. Starsze skupiska leśne muszą być chronione. Obecnie, powinniśmy się zająć tylko usunięciem pozostałości, przetrzebieniem i pracami porządkowymi. Ubytki na obszarach leśnych muszą być zagospodarowane i należy zadbać o to, aby te tereny włączyć do obszarów leśnych. O regularnej ścince może być mowa dopiero po upływie 20 lat, nie ma sensu sporządzanie wcześniejszych planów gospodarczych.Uprawa ziemi. Można stwierdzić, że jakość gruntów Maszewa na przełomie lat znacznie się polepszyła poprzez obfite nawożenie. Dzisiejsze zbiory zbóż są bardzo zadawalające, wydaje się, że również rośliny okopowe dają dobry plon. Ażeby polepszać jakość gruntów ornych, od dwóch lat przeszliśmy do tego żeby, zastosować mieszankę ( łubin i seradela). Spowodowany brak żniw w jednym roku zostanie pokryty przez lepsze zbiory w kolejnych latach, ponadto zaoszczędzony zostanie nawóz amoniakowy. W dogodnych latach łubin dojrzeje i przyniesie to zawsze jakiś dochód nawet, jeżeli będzie on mały. Na Pomorzu Tylnym będziemy uprawiali takie gatunki zbóż ( żyto ozime, owies, jęczmień) i nie będziemy w przyszłości podejmować żadnych prób z innymi roślinami, które mogłyby przynieść negatywny skutek. Roślinami okopowymi, które będą uprawiane są ziemniaki i brukiew.Uprawa łąk. Znaczną uwagę musimy poświęcić naszej uprawie łąk. Wcześniejsze tereny bagienne, przez osuszenie zostały przekształcone w łąki. Ten areał obejmuje blisko 400 mórg.Z nich otrzymujemy wystarczającą ilość karmy, aby móc dostatecznie duże stado bydła utrzymać. Naszym zadaniem musi być polepszenie jakości traw. Nieodpowiednie rośliny pastewne takie jak: świerząbek gajowy (Chaerophyllum temulentum L.), itd. muszą zniknąć a ich miejsce zająć szlachetne trawy i koniczyna. Przed dwoma laty wybudowany silos daje możliwość konserwacji części sianokosów również w stanie zielonym wówczas, gdy niepogoda uniemożliwia lub utrudnia schnięcie trawy. Ogrodnictwo. Otwarcie tego sektora było wielką niewiadomą, jednak dzisiaj wydaje się bez wątpienia, że to będzie opłacalne. Nasze ogrodnictwo obejmuje areał ok. 30 mórg, na którym uprawiane będą szparagi, kapusta, groch, fasola i wszystkie inne pozostałe warzywa, które dobry zbyt znajdą w Lęborku. Również kwiaty będą w dużej mierze hodowane. W dwóch dużych cieplarniach będą uprawiane głównie pomidory i ogórki. Także owoce, a zwłaszcza owoce jagodowe będą hodowane. W ubiegłym roku sprzedaliśmy po 20 centnarów truskawek i malin. Pozostałe szlachetne drzewa owocowe są jeszcze zbyt młode, żeby przynosić znaczne dochody. W zimie uprawiane są głównie kwiaty, które sprzedawane w Lęborku i Słupsku przynoszą dobry zarobek.Podłoże ogrodowe jest jeszcze dość ubogie, więc naszym głównym zadaniem musi być polepszenie jego jakości przez obfite nawożenie obornikiem, kompostem albo torfem. Dużą zaletą było by zbudowanie urządzenia zbierającego wodę deszczową, dzięki któremu wzrosłaby w latach suszy wydajność ogrodnictwa. Niestety brakujące środki finansowe na razie nie pozwalają nam na zrealizowanie projektu.Tymczasem nie można przewidzieć jak w przyszłości nasze ogrodnictwo mogłoby być powiązane z fabryką konserw. Obecnie za świeże plony otrzymujemy wyższe dochody niż przyniosłoby przerabianie ich na konserwy. Hodowla bydła. Wcześniejsze plany założenia fabryki drożdży, która produkowałaby tak dużo paszy, aby obfitą liczbę pogłowia utrzymać zostały pokrzyżowane przez zmianę techniki. Zamiast z kukurydzy i ziemniaków drożdże są produkowane z melasy, z której odpady nie mają wartości pokarmowych do produkcji paszy. Natomiast w małej ilości posiadają  taką wartość kiełki słodowe wykorzystywane również w produkcji drożdży. Ilość karmy pochodząca z naszej fabryki drożdży jest dzisiaj tak niska, że wystarcza zaledwie dla samego Maszewa. Mimo tego utrzymaliśmy stan liczebny bydła. W Maszewie obecnie hodowla liczy około 200 sztuk bydła mięsnego, głównie młodych zwierząt. Brak wytłoczyny z naszej fabryki zmusił nas do uprawy brukwi. Paszy mamy dostateczną ilość. Brak słomy będzie zastąpiony ściółką torfową. Tym sposobem jesteśmy w stanie produkować duże ilości obornika bydlęcego, co jest z korzyścią dla naszych gruntów i ogrodnictwa. Zamiast uprawą kukurydzy zajmujemy się teraz mleczarstwem, ponieważ jest ono bardziej opłacalne. Oprócz tego prowadzimy handel brukwią i naszym głównym klientem są gospodarze z Grünwinkel. Badeńscy drobni rolnicy odeszli od wcześniejszej hodowli bydła rasy Simmentaler i coraz częściej przechodzą do czarnobiałej rasy bydła Riederung. Załadowaliśmy wiele wagonów bydłem i tam, (czyli w Badeni) sprzedaliśmy. Jest to bez wątpienia zasługą Maszewa. Nie uważam, że Grünwinkel przy tym dużo zarobi, ponieważ są straty i duże podatki. Jak długo przy tym interesie Grünwinkel nie ponosi dużych strat, może on (handel) być pozostawiony. Ponieważ wystarczy, jeżeli jedna strona zarabia. - Musimy odczekać i zobaczyć jak dalej potoczą się te sprawy.   Przemysł. Przechodzę do części przemysłowej. Przemysł dzieli się na następujące sektory:  1.         Produkcja drożdży  2.         Produkcja wyrobów spirytusowych  3.         Sprzedaż produktów spożywczych  4.         Produkcja konserw owocowych i warzywnych     Kiedy została zbudowana nasza fabryka drożdży, utworzono syndykat. Od tego momentu wysyłaliśmy do syndykatu towary. Po tym jak się to skończyło w ubiegłym roku,istniała obawa, że będziemy musieli konkurować ze słynnymi szczecińskimi fabrykami. Zaskoczeniem naszym było, że do tego nie doszło. Związek piekarzy w rejonie Pomorza Tylnego i Prus Wschodnich nie tylko nawiązał z nami współpracę, ale pozwolił na pierwszeństwo ustalania cen w przeciwieństwie do całej pozostałej konkurencji. Podczas gdy fabryki drożdże sprzedawały za 28 fenigów, nam płacono jeszcze 42 fenigów; także jesteśmy w stanie przetrzymać bez strat, ale z niewielkim zyskiem. Zarobek byłby bardziej opłacalny gdybyśmy w imię jakości naszych drożdży nie musieli rezygnować z wysokiej wydajności. Obecnie prawo gorzelniane pozwalało na produkowanie 20000 centnarów drożdży rocznie. Osiągnęliśmy produkcję drożdży w wymiarze 15000 centnarów i nie byłoby większym trudem uzyskać 5000 centnarów więcej. Ponieważ konkurencja pracuje powodując notorycznie straty, można przyjąć, że w krótkim czasie nastąpi polepszenie warunków odnośnie cen. Nastąpiłoby to również, gdyby ziemniak znowu był taki tani, że jego przeróbka zamiast melasy przynosiłaby zyski. Napoje spirytusowe. Sprzedajemy w Maszewie sprowadzane z Grünwinkellikiery butelkowane, ale założyliśmy nową fabrykę, w której produkowane są alkohole, które będą taniej sprzedawane i służyć będą ogólnej konsumpcji. Ponieważ na wschodzie napojem regionalnym jest wino, spadek konsumpcji nie będzie tak zauważalny jak w innych regionach Niemiec. Poprzez dobre zarządzanie naszą spółką musimy dążyć do jej r  Nasze artykuły spożywcze udało się dobrze wprowadzić na wschodzie, z wyjątkiem proszku do pieczenia. W produkcji tego produktu dominuje Oetker. Zapotrzebowanie na środki spożywcze jest na wschodzie mniejsze niż na obszarach uprzemysłowionych. Odpowiada ono innemu stylowi życia społeczeństwa na tym terenie. W Maszewie nie produkujemy artykułów spożywczych, ale sprowadzamy je z Grünwinkeli zamierzamy tak dalej czynić po mimo obciążenia związanego z transportem. - Pozostaje pytanie, czy jeżeli będziemy dysponować odpowiednimi środkami w Maszewie rozpoczniemy budowę młyna do owsa. Mąka i płatki owsiane są w Niemczech przyjęte jako składnik do zup i wyparły krupnik jęczmienny. Ponieważ na Pomorzu Tylnim uprawa owsa jest popularna, Maszewo zostało przeznaczone jako miejsce do jego produkcji. Konserwy owocowe i warzywne. Te artykuły obecnie nie były produkowane w Maszewie tylko sprowadzane z miejscowości Grünwinkel. Niespodzianką było to, że zostały one bardzo dobrze przyjęte. Obrót tymi artykułami w Maszewie był wyższy niż w pozostałych terenach Niemiec. Zysków obecnie z tego nie ma, ponieważ koszty transportu pochłaniają przychód. W następnym roku sami będziemy wytwarzać wyroby w Maszewie. Budowa fabryki jest już ustalona i część wyposażenia potrzebnego do produkcji została zorganizowana. Obiecuję moim imieniem, że przyjęcie tej produkcji przyniesie sukces.

                                  Pałac  w Maszewie Lęborskim 1910 rok.

 gospodarce leśnej nie ma zbyt wiele do powiedzenia. Starsze skupiska leśne muszą być chronione. Obecnie, powinniśmy się zająć tylko usunięciem pozostałości, przetrzebieniem i pracami porządkowymi. Ubytki na obszarach leśnych muszą być zagospodarowane i należy zadbać o to, aby te tereny włączyć do obszarów leśnych. O regularnej ścince może być mowa dopiero po upływie 20 lat, nie ma sensu sporządzanie wcześniejszych planów gospodarczych.Uprawa ziemi. Można stwierdzić, że jakość gruntów Maszewa na przełomie lat znacznie się polepszyła poprzez obfite nawożenie. Dzisiejsze zbiory zbóż są bardzo zadawalające, wydaje się, że również rośliny okopowe dają dobry plon. Ażeby polepszać jakość gruntów ornych, od dwóch lat przeszliśmy do tego żeby, zastosować mieszankę ( łubin i seradela). Spowodowany brak żniw w jednym roku zostanie pokryty przez lepsze zbiory w kolejnych latach, ponadto zaoszczędzony zostanie nawóz amoniakowy. W dogodnych latach łubin dojrzeje i przyniesie to zawsze jakiś dochód nawet, jeżeli będzie on mały. Na Pomorzu Tylnym będziemy uprawiali takie gatunki zbóż ( żyto ozime, owies, jęczmień) i nie będziemy w przyszłości podejmować żadnych prób z innymi roślinami, które mogłyby przynieść negatywny skutek. Roślinami okopowymi, które będą uprawiane są ziemniaki i brukiew.Uprawa łąk. Znaczną uwagę musimy poświęcić naszej uprawie łąk. Wcześniejsze tereny bagienne, przez osuszenie zostały przekształcone w łąki. Ten areał obejmuje blisko 400 mórg.Z nich otrzymujemy wystarczającą ilość karmy, aby móc dostatecznie duże stado bydła utrzymać. Naszym zadaniem musi być polepszenie jakości traw. Nieodpowiednie rośliny pastewne takie jak: świerząbek gajowy (Chaerophyllum temulentum L.), itd. muszą zniknąć a ich miejs

                                Domy robotników z fabryki Sinnera w Maszewie.

Rozwój Maszewa  Po tym jak powróciłem do Maszewa, uważałem za słuszne przedstawić przed radą nadzorczą moje pomysły odnośnie dalszego rozwoju tego regionu.  W Maszewie mamy do czynienia z połączeniem przemysłu i gospodarki rolnej, która jest wszechstronna.  Gospodarka rolna składa się z pięciu sektorów:  1.         Gospodarka leśna  2.         Grunty rolne  3.         Uprawa łąk  4.         Ogrodnictwo  5.         Hodowla bydła   O gospodarce leśnej nie ma zbyt wiele do powiedzenia. Starsze skupiska leśne muszą być chronione. Obecnie, powinniśmy się zająć tylko usunięciem pozostałości, przetrzebieniem i pracami porządkowymi. Ubytki na obszarach leśnych muszą być zagospodarowane i należy zadbać o to, aby te tereny włączyć do obszarów leśnych. O regularnej ścince może być mowa dopiero po upływie 20 lat, nie ma sensu sporządzanie wcześniejszych planów gospodarczych.Uprawa ziemi. Można stwierdzić, że jakość gruntów Maszewa na przełomie lat znacznie się polepszyła poprzez obfite nawożenie. Dzisiejsze zbiory zbóż są bardzo zadawalające, wydaje się, że również rośliny okopowe dają dobry plon. Ażeby polepszać jakość gruntów ornych, od dwóch lat przeszliśmy do tego żeby, zastosować mieszankę ( łubin i seradela). Spowodowany brak żniw w jednym roku zostanie pokryty przez lepsze zbiory w kolejnych latach, ponadto zaoszczędzony zostanie nawóz amoniakowy. W dogodnych latach łubin dojrzeje i przyniesie to zawsze jakiś dochód nawet, jeżeli będzie on mały. Na Pomorzu Tylnym będziemy uprawiali takie gatunki zbóż ( żyto ozime, owies, jęczmień) i nie będziemy w przyszłości podejmować żadnych prób z innymi roślinami, które mogłyby przynieść negatywny skutek. Roślinami okopowymi, które będą uprawiane są ziemniaki i brukiew.Uprawa łąk. Znaczną uwagę musimy poświęcić naszej uprawie łąk. Wcześniejsze tereny bagienne, przez osuszenie zostały przekształcone w łąki. Ten areał obejmuje blisko 400 mórg.Z nich otrzymujemy wystarczającą ilość karmy, aby móc dostatecznie duże stado bydła utrzymać. Naszym zadaniem musi być polepszenie jakości traw. Nieodpowiednie rośliny pastewne takie jak: świerząbek gajowy (Chaerophyllum temulentum L.), itd. muszą zniknąć a ich miejsce zająć szlachetne trawy i koniczyna. Przed dwoma laty wybudowany silos daje możliwość konserwacji części sianokosów również w stanie zielonym wówczas, gdy niepogoda uniemożliwia lub utrudnia schnięcie trawy. Ogrodnictwo. Otwarcie tego sektora było wielką niewiadomą, jednak dzisiaj wydaje się bez wątpienia, że to będzie opłacalne. Nasze ogrodnictwo obejmuje areał ok. 30 mórg, na którym uprawiane będą szparagi, kapusta, groch, fasola i wszystkie inne pozostałe warzywa, które dobry zbyt znajdą w Lęborku. Również kwiaty będą w dużej mierze hodowane. W dwóch dużych cieplarniach będą uprawiane głównie pomidory i ogórki. Także owoce, a zwłaszcza owoce jagodowe będą hodowane. W ubiegłym roku sprzedaliśmy po 20 centnarów truskawek i malin. Pozostałe szlachetne drzewa owocowe są jeszcze zbyt młode, żeby przynosić znaczne dochody. W zimie uprawiane są głównie kwiaty, które sprzedawane w Lęborku i Słupsku przynoszą dobry zarobek.Podłoże ogrodowe jest jeszcze dość ubogie, więc naszym głównym zadaniem musi być polepszenie jego jakości przez obfite nawożenie obornikiem, kompostem albo torfem. Dużą zaletą było by zbudowanie urządzenia zbierającego wodę deszczową, dzięki któremu wzrosłaby w latach suszy wydajność ogrodnictwa. Niestety brakujące środki finansowe na razie nie pozwalają nam na zrealizowanie projektu.Tymczasem nie można przewidzieć jak w przyszłości nasze ogrodnictwo mogłoby być powiązane z fabryką konserw. Obecnie za świeże plony otrzymujemy wyższe dochody niż przyniosłoby przerabianie ich na konserwy. Hodowla bydła. Wcześniejsze plany założenia fabryki drożdży, która produkowałaby tak dużo paszy, aby obfitą liczbę pogłowia utrzymać zostały pokrzyżowane przez zmianę techniki. Zamiast z kukurydzy i ziemniaków drożdże są produkowane z melasy, z której odpady nie mają wartości pokarmowych do produkcji paszy. Natomiast w małej ilości posiadają  taką wartość kiełki słodowe wykorzystywane również w produkcji drożdży. Ilość karmy pochodząca z naszej fabryki drożdży jest dzisiaj tak niska, że wystarcza zaledwie dla samego Maszewa. Mimo tego utrzymaliśmy stan liczebny bydła. W Maszewie obecnie hodowla liczy około 200 sztuk bydła mięsnego, głównie młodych zwierząt. Brak wytłoczyny z naszej fabryki zmusił nas do uprawy brukwi. Paszy mamy dostateczną ilość. Brak słomy będzie zastąpiony ściółką torfową. Tym sposobem jesteśmy w stanie produkować duże ilości obornika bydlęcego, co jest z korzyścią dla naszych gruntów i ogrodnictwa. Zamiast uprawą kukurydzy zajmujemy się teraz mleczarstwem, ponieważ jest ono bardziej opłacalne. Oprócz tego prowadzimy handel brukwią i naszym głównym klientem są gospodarze z Grünwinkel. Badeńscy drobni rolnicy odeszli od wcześniejszej hodowli bydła rasy Simmentaler i coraz częściej przechodzą do czarnobiałej rasy bydła Riederung. Załadowaliśmy wiele wagonów bydłem i tam, (czyli w Badeni) sprzedaliśmy. Jest to bez wątpienia zasługą Maszewa. Nie uważam, że Grünwinkel przy tym dużo zarobi, ponieważ są straty i duże podatki. Jak długo przy tym interesie Grünwinkel nie ponosi dużych strat, może on (handel) być pozostawiony. Ponieważ wystarczy, jeżeli jedna strona zarabia. - Musimy odczekać i zobaczyć jak dalej potoczą się te sprawy.   Przemysł. Przechodzę do części przemysłowej. Przemysł dzieli się na następujące sektory:  1.         Produkcja drożdży  2.         Produkcja wyrobów spirytusowych  3.         Sprzedaż produktów spożywczych  4.         Produkcja konserw owocowych i warzywnych     Kiedy została zbudowana nasza fabryka drożdży, utworzono syndykat. Od tego momentu wysyłaliśmy do syndykatu towary. Po tym jak się to skończyło w ubiegłym roku,istniała obawa, że będziemy musieli konkurować ze słynnymi szczecińskimi fabrykami. Zaskoczeniem naszym było, że do tego nie doszło. Związek piekarzy w rejonie Pomorza Tylnego i Prus Wschodnich nie tylko nawiązał z nami współpracę, ale pozwolił na pierwszeństwo ustalania cen w przeciwieństwie do całej pozostałej konkurencji. Podczas gdy fabryki drożdże sprzedawały za 28 fenigów, nam płacono jeszcze 42 fenigów; także jesteśmy w stanie przetrzymać bez strat, ale z niewielkim zyskiem. Zarobek byłby bardziej opłacalny gdybyśmy w imię jakości naszych drożdży nie musieli rezygnować z wysokiej wydajności. Obecnie prawo gorzelniane pozwalało na produkowanie 20000 centnarów drożdży rocznie. Osiągnęliśmy produkcję drożdży w wymiarze 15000 centnarów i nie byłoby większym trudem uzyskać 5000 centnarów więcej. Ponieważ konkurencja pracuje powodując notorycznie straty, można przyjąć, że w krótkim czasie nastąpi polepszenie warunków odnośnie cen. Nastąpiłoby to również, gdyby ziemniak znowu był taki tani, że jego przeróbka zamiast melasy przynosiłaby zyski. Napoje spirytusowe. Sprzedajemy w Maszewie sprowadzane z Grünwinkellikiery butelkowane, ale założyliśmy nową fabrykę, w której produkowane są alkohole, które będą taniej sprzedawane i służyć będą ogólnej konsumpcji. Ponieważ na wschodzie napojem regionalnym jest wino, spadek konsumpcji nie będzie tak zauważalny jak w innych regionach Niemiec. Poprzez dobre zarządzanie naszą spółką musimy dążyć do jej r  Nasze artykuły spożywcze udało się dobrze wprowadzić na wschodzie, z wyjątkiem proszku do pieczenia. W produkcji tego produktu dominuje Oetker. Zapotrzebowanie na środki spożywcze jest na wschodzie mniejsze niż na obszarach uprzemysłowionych. Odpowiada ono innemu stylowi życia społeczeństwa na tym terenie. W Maszewie nie produkujemy artykułów spożywczych, ale sprowadzamy je z Grünwinkeli zamierzamy tak dalej czynić po mimo obciążenia związanego z transportem. - Pozostaje pytanie, czy jeżeli będziemy dysponować odpowiednimi środkami w Maszewie rozpoczniemy budowę młyna do owsa. Mąka i płatki owsiane są w Niemczech przyjęte jako składnik do zup i wyparły krupnik jęczmienny. Ponieważ na Pomorzu Tylnim uprawa owsa jest popularna, Maszewo zostało przeznaczone jako miejsce do jego produkcji. Konserwy owocowe i warzywne. Te artykuły obecnie nie były produkowane w Maszewie tylko sprowadzane z miejscowości Grünwinkel. Niespodzianką było to, że zostały one bardzo dobrze przyjęte. Obrót tymi artykułami w Maszewie był wyższy niż w pozostałych terenach Niemiec. Zysków obecnie z tego nie ma, ponieważ koszty transportu pochłaniają przychód. W następnym roku sami będziemy wytwarzać wyroby w Maszewie. Budowa fabryki jest już ustalona i część wyposażenia potrzebnego do produkcji została zorganizowana. Obiecuję moim imieniem, że przyjęcie tej produkcji przyniesie sukces.   Grünwinkel, dnia 3 września 1925.

Rozwój Maszewa  Po tym jak powróciłem do Maszewa, uważałem za słuszne przedstawić przed radą nadzorczą moje pomysły odnośnie dalszego rozwoju tego regionu.  W Maszewie mamy do czynienia z połączeniem przemysłu i gospodarki rolnej, która jest wszechstronna.  Gospodarka rolna składa się z pięciu sektorów:  1.         Gospodarka leśna  2.         Grunty rolne  3.         Uprawa łąk  4.         Ogrodnictwo  5.         Hodowla bydła   O gospodarce leśnej nie ma zbyt wiele do powiedzenia. Starsze skupiska leśne muszą być chronione. Obecnie, powinniśmy się zająć tylko usunięciem pozostałości, przetrzebieniem i pracami porządkowymi. Ubytki na obszarach leśnych muszą być zagospodarowane i należy zadbać o to, aby te tereny włączyć do obszarów leśnych. O regularnej ścince może być mowa dopiero po upływie 20 lat, nie ma sensu sporządzanie wcześniejszych planów gospodarczych.Uprawa ziemi. Można stwierdzić, że jakość gruntów Maszewa na przełomie lat znacznie się polepszyła poprzez obfite nawożenie. Dzisiejsze zbiory zbóż są bardzo zadawalające, wydaje się, że również rośliny okopowe dają dobry plon. Ażeby polepszać jakość gruntów ornych, od dwóch lat przeszliśmy do tego żeby, zastosować mieszankę ( łubin i seradela). Spowodowany brak żniw w jednym roku zostanie pokryty przez lepsze zbiory w kolejnych latach, ponadto zaoszczędzony zostanie nawóz amoniakowy. W dogodnych latach łubin dojrzeje i przyniesie to zawsze jakiś dochód nawet, jeżeli będzie on mały. Na Pomorzu Tylnym będziemy uprawiali takie gatunki zbóż ( żyto ozime, owies, jęczmień) i nie będziemy w przyszłości podejmować żadnych prób z innymi roślinami, które mogłyby przynieść negatywny skutek. Roślinami okopowymi, które będą uprawiane są ziemniaki i brukiew.Uprawa łąk. Znaczną uwagę musimy poświęcić naszej uprawie łąk. Wcześniejsze tereny bagienne, przez osuszenie zostały przekształcone w łąki. Ten areał obejmuje blisko 400 mórg.Z nich otrzymujemy wystarczającą ilość karmy, aby móc dostatecznie duże stado bydła utrzymać. Naszym zadaniem musi być polepszenie jakości traw. Nieodpowiednie rośliny pastewne takie jak: świerząbek gajowy (Chaerophyllum temulentum L.), itd. muszą zniknąć a ich miejsce zająć szlachetne trawy i koniczyna. Przed dwoma laty wybudowany silos daje możliwość konserwacji części sianokosów również w stanie zielonym wówczas, gdy niepogoda uniemożliwia lub utrudnia schnięcie trawy. Ogrodnictwo. Otwarcie tego sektora było wielką niewiadomą, jednak dzisiaj wydaje się bez wątpienia, że to będzie opłacalne. Nasze ogrodnictwo obejmuje areał ok. 30 mórg, na którym uprawiane będą szparagi, kapusta, groch, fasola i wszystkie inne pozostałe warzywa, które dobry zbyt znajdą w Lęborku. Również kwiaty będą w dużej mierze hodowane. W dwóch dużych cieplarniach będą uprawiane głównie pomidory i ogórki. Także owoce, a zwłaszcza owoce jagodowe będą hodowane. W ubiegłym roku sprzedaliśmy po 20 centnarów truskawek i malin. Pozostałe szlachetne drzewa owocowe są jeszcze zbyt młode, żeby przynosić znaczne dochody. W zimie uprawiane są głównie kwiaty, które sprzedawane w Lęborku i Słupsku przynoszą dobry zarobek.Podłoże ogrodowe jest jeszcze dość ubogie, więc naszym głównym zadaniem musi być polepszenie jego jakości przez obfite nawożenie obornikiem, kompostem albo torfem. Dużą zaletą było by zbudowanie urządzenia zbierającego wodę deszczową, dzięki któremu wzrosłaby w latach suszy wydajność ogrodnictwa. Niestety brakujące środki finansowe na razie nie pozwalają nam na zrealizowanie projektu.Tymczasem nie można przewidzieć jak w przyszłości nasze ogrodnictwo mogłoby być powiązane z fabryką konserw. Obecnie za świeże plony otrzymujemy wyższe dochody niż przyniosłoby przerabianie ich na konserwy. Hodowla bydła. Wcześniejsze plany założenia fabryki drożdży, która produkowałaby tak dużo paszy, aby obfitą liczbę pogłowia utrzymać zostały pokrzyżowane przez zmianę techniki. Zamiast z kukurydzy i ziemniaków drożdże są produkowane z melasy, z której odpady nie mają wartości pokarmowych do produkcji paszy. Natomiast w małej ilości posiadają  taką wartość kiełki słodowe wykorzystywane również w produkcji drożdży. Ilość karmy pochodząca z naszej fabryki drożdży jest dzisiaj tak niska, że wystarcza zaledwie dla samego Maszewa. Mimo tego utrzymaliśmy stan liczebny bydła. W Maszewie obecnie hodowla liczy około 200 sztuk bydła mięsnego, głównie młodych zwierząt. Brak wytłoczyny z naszej fabryki zmusił nas do uprawy brukwi. Paszy mamy dostateczną ilość. Brak słomy będzie zastąpiony ściółką torfową. Tym sposobem jesteśmy w stanie produkować duże ilości obornika bydlęcego, co jest z korzyścią dla naszych gruntów i ogrodnictwa. Zamiast uprawą kukurydzy zajmujemy się teraz mleczarstwem, ponieważ jest ono bardziej opłacalne. Oprócz tego prowadzimy handel brukwią i naszym głównym klientem są gospodarze z Grünwinkel. Badeńscy drobni rolnicy odeszli od wcześniejszej hodowli bydła rasy Simmentaler i coraz częściej przechodzą do czarnobiałej rasy bydła Riederung. Załadowaliśmy wiele wagonów bydłem i tam, (czyli w Badeni) sprzedaliśmy. Jest to bez wątpienia zasługą Maszewa. Nie uważam, że Grünwinkel przy tym dużo zarobi, ponieważ są straty i duże podatki. Jak długo przy tym interesie Grünwinkel nie ponosi dużych strat, może on (handel) być pozostawiony. Ponieważ wystarczy, jeżeli jedna strona zarabia. - Musimy odczekać i zobaczyć jak dalej potoczą się te sprawy.   Przemysł. Przechodzę do części przemysłowej. Przemysł dzieli się na następujące sektory:  1.         Produkcja drożdży  2.         Produkcja wyrobów spirytusowych  3.         Sprzedaż produktów spożywczych  4.         Produkcja konserw owocowych i warzywnych     Kiedy została zbudowana nasza fabryka drożdży, utworzono syndykat. Od tego momentu wysyłaliśmy do syndykatu towary. Po tym jak się to skończyło w ubiegłym roku,istniała obawa, że będziemy musieli konkurować ze słynnymi szczecińskimi fabrykami. Zaskoczeniem naszym było, że do tego nie doszło. Związek piekarzy w rejonie Pomorza Tylnego i Prus Wschodnich nie tylko nawiązał z nami współpracę, ale pozwolił na pierwszeństwo ustalania cen w przeciwieństwie do całej pozostałej konkurencji. Podczas gdy fabryki drożdże sprzedawały za 28 fenigów, nam płacono jeszcze 42 fenigów; także jesteśmy w stanie przetrzymać bez strat, ale z niewielkim zyskiem. Zarobek byłby bardziej opłacalny gdybyśmy w imię jakości naszych drożdży nie musieli rezygnować z wysokiej wydajności. Obecnie prawo gorzelniane pozwalało na produkowanie 20000 centnarów drożdży rocznie. Osiągnęliśmy produkcję drożdży w wymiarze 15000 centnarów i nie byłoby większym trudem uzyskać 5000 centnarów więcej. Ponieważ konkurencja pracuje powodując notorycznie straty, można przyjąć, że w krótkim czasie nastąpi polepszenie warunków odnośnie cen. Nastąpiłoby to również, gdyby ziemniak znowu był taki tani, że jego przeróbka zamiast melasy przynosiłaby zyski. Napoje spirytusowe. Sprzedajemy w Maszewie sprowadzane z Grünwinkellikiery butelkowane, ale założyliśmy nową fabrykę, w której produkowane są alkohole, które będą taniej sprzedawane i służyć będą ogólnej konsumpcji. Ponieważ na wschodzie napojem regionalnym jest wino, spadek konsumpcji nie będzie tak zauważalny jak w innych regionach Niemiec. Poprzez dobre zarządzanie naszą spółką musimy dążyć do jej r  Nasze artykuły spożywcze udało się dobrze wprowadzić na wschodzie, z wyjątkiem proszku do pieczenia. W produkcji tego produktu dominuje Oetker. Zapotrzebowanie na środki spożywcze jest na wschodzie mniejsze niż na obszarach uprzemysłowionych. Odpowiada ono innemu stylowi życia społeczeństwa na tym terenie. W Maszewie nie produkujemy artykułów spożywczych, ale sprowadzamy je z Grünwinkeli zamierzamy tak dalej czynić po mimo obciążenia związanego z transportem. - Pozostaje pytanie, czy jeżeli będziemy dysponować odpowiednimi środkami w Maszewie rozpoczniemy budowę młyna do owsa. Mąka i płatki owsiane są w Niemczech przyjęte jako składnik do zup i wyparły krupnik jęczmienny. Ponieważ na Pomorzu Tylnim uprawa owsa jest popularna, Maszewo zostało przeznaczone jako miejsce do jego produkcji. Konserwy owocowe i warzywne. Te artykuły obecnie nie były produkowane w Maszewie tylko sprowadzane z miejscowości Grünwinkel. Niespodzianką było to, że zostały one bardzo dobrze przyjęte. Obrót tymi artykułami w Maszewie był wyższy niż w pozostałych terenach Niemiec. Zysków obecnie z tego nie ma, ponieważ koszty transportu pochłaniają przychód. W następnym roku sami będziemy wytwarzać wyroby w Maszewie. Budowa fabryki jest już ustalona i część wyposażenia potrzebnego do produkcji została zorganizowana. Obiecuję moim imieniem, że przyjęcie tej produkcji przyniesie sukces.

                         Kantyna w Maszewie Lęborskim 1910 rok.

Rozwój Maszewa  Po tym jak powróciłem do Maszewa, uważałem za słuszne przedstawić przed radą nadzorczą moje pomysły odnośnie dalszego rozwoju tego regionu.  W Maszewie mamy do czynienia z połączeniem przemysłu i gospodarki rolnej, która jest wszechstronna.  Gospodarka rolna składa się z pięciu sektorów:  1.         Gospodarka leśna  2.         Grunty rolne  3.         Uprawa łąk  4.         Ogrodnictwo  5.         Hodowla bydła   O gospodarce leśnej nie ma zbyt wiele do powiedzenia. Starsze skupiska leśne muszą być chronione. Obecnie, powinniśmy się zająć tylko usunięciem pozostałości, przetrzebieniem i pracami porządkowymi. Ubytki na obszarach leśnych muszą być zagospodarowane i należy zadbać o to, aby te tereny włączyć do obszarów leśnych. O regularnej ścince może być mowa dopiero po upływie 20 lat, nie ma sensu sporządzanie wcześniejszych planów gospodarczych.Uprawa ziemi. Można stwierdzić, że jakość gruntów Maszewa na przełomie lat znacznie się polepszyła poprzez obfite nawożenie. Dzisiejsze zbiory zbóż są bardzo zadawalające, wydaje się, że również rośliny okopowe dają dobry plon. Ażeby polepszać jakość gruntów ornych, od dwóch lat przeszliśmy do tego żeby, zastosować mieszankę ( łubin i seradela). Spowodowany brak żniw w jednym roku zostanie pokryty przez lepsze zbiory w kolejnych latach, ponadto zaoszczędzony zostanie nawóz amoniakowy. W dogodnych latach łubin dojrzeje i przyniesie to zawsze jakiś dochód nawet, jeżeli będzie on mały. Na Pomorzu Tylnym będziemy uprawiali takie gatunki zbóż ( żyto ozime, owies, jęczmień) i nie będziemy w przyszłości podejmować żadnych prób z innymi roślinami, które mogłyby przynieść negatywny skutek. Roślinami okopowymi, które będą uprawiane są ziemniaki i brukiew.Uprawa łąk. Znaczną uwagę musimy poświęcić naszej uprawie łąk. Wcześniejsze tereny bagienne, przez osuszenie zostały przekształcone w łąki. Ten areał obejmuje blisko 400 mórg.Z nich otrzymujemy wystarczającą ilość karmy, aby móc dostatecznie duże stado bydła utrzymać. Naszym zadaniem musi być polepszenie jakości traw. Nieodpowiednie rośliny pastewne takie jak: świerząbek gajowy (Chaerophyllum temulentum L.), itd. muszą zniknąć a ich miejsce zająć szlachetne trawy i koniczyna. Przed dwoma laty wybudowany silos daje możliwość konserwacji części sianokosów również w stanie zielonym wówczas, gdy niepogoda uniemożliwia lub utrudnia schnięcie trawy. Ogrodnictwo. Otwarcie tego sektora było wielką niewiadomą, jednak dzisiaj wydaje się bez wątpienia, że to będzie opłacalne. Nasze ogrodnictwo obejmuje areał ok. 30 mórg, na którym uprawiane będą szparagi, kapusta, groch, fasola i wszystkie inne pozostałe warzywa, które dobry zbyt znajdą w Lęborku. Również kwiaty będą w dużej mierze hodowane. W dwóch dużych cieplarniach będą uprawiane głównie pomidory i ogórki. Także owoce, a zwłaszcza owoce jagodowe będą hodowane. W ubiegłym roku sprzedaliśmy po 20 centnarów truskawek i malin. Pozostałe szlachetne drzewa owocowe są jeszcze zbyt młode, żeby przynosić znaczne dochody. W zimie uprawiane są głównie kwiaty, które sprzedawane w Lęborku i Słupsku przynoszą dobry zarobek.Podłoże ogrodowe jest jeszcze dość ubogie, więc naszym głównym zadaniem musi być polepszenie jego jakości przez obfite nawożenie obornikiem, kompostem albo torfem. Dużą zaletą było by zbudowanie urządzenia zbierającego wodę deszczową, dzięki któremu wzrosłaby w latach suszy wydajność ogrodnictwa. Niestety brakujące środki finansowe na razie nie pozwalają nam na zrealizowanie projektu.Tymczasem nie można przewidzieć jak w przyszłości nasze ogrodnictwo mogłoby być powiązane z fabryką konserw. Obecnie za świeże plony otrzymujemy wyższe dochody niż przyniosłoby przerabianie ich na konserwy. Hodowla bydła. Wcześniejsze plany założenia fabryki drożdży, która produkowałaby tak dużo paszy, aby obfitą liczbę pogłowia utrzymać zostały pokrzyżowane przez zmianę techniki. Zamiast z kukurydzy i ziemniaków drożdże są produkowane z melasy, z której odpady nie mają wartości pokarmowych do produkcji paszy. Natomiast w małej ilości posiadają  taką wartość kiełki słodowe wykorzystywane również w produkcji drożdży. Ilość karmy pochodząca z naszej fabryki drożdży jest dzisiaj tak niska, że wystarcza zaledwie dla samego Maszewa. Mimo tego utrzymaliśmy stan liczebny bydła. W Maszewie obecnie hodowla liczy około 200 sztuk bydła mięsnego, głównie młodych zwierząt. Brak wytłoczyny z naszej fabryki zmusił nas do uprawy brukwi. Paszy mamy dostateczną ilość. Brak słomy będzie zastąpiony ściółką torfową. Tym sposobem jesteśmy w stanie produkować duże ilości obornika bydlęcego, co jest z korzyścią dla naszych gruntów i ogrodnictwa. Zamiast uprawą kukurydzy zajmujemy się teraz mleczarstwem, ponieważ jest ono bardziej opłacalne. Oprócz tego prowadzimy handel brukwią i naszym głównym klientem są gospodarze z Grünwinkel. Badeńscy drobni rolnicy odeszli od wcześniejszej hodowli bydła rasy Simmentaler i coraz częściej przechodzą do czarnobiałej rasy bydła Riederung. Załadowaliśmy wiele wagonów bydłem i tam, (czyli w Badeni) sprzedaliśmy. Jest to bez wątpienia zasługą Maszewa. Nie uważam, że Grünwinkel przy tym dużo zarobi, ponieważ są straty i duże podatki. Jak długo przy tym interesie Grünwinkel nie ponosi dużych strat, może on (handel) być pozostawiony. Ponieważ wystarczy, jeżeli jedna strona zarabia. - Musimy odczekać i zobaczyć jak dalej potoczą się te sprawy.   Przemysł. Przechodzę do części przemysłowej. Przemysł dzieli się na następujące sektory:  1.         Produkcja drożdży  2.         Produkcja wyrobów spirytusowych  3.         Sprzedaż produktów spożywczych  4.         Produkcja konserw owocowych i warzywnych     Kiedy została zbudowana nasza fabryka drożdży, utworzono syndykat. Od tego momentu wysyłaliśmy do syndykatu towary. Po tym jak się to skończyło w ubiegłym roku,istniała obawa, że będziemy musieli konkurować ze słynnymi szczecińskimi fabrykami. Zaskoczeniem naszym było, że do tego nie doszło. Związek piekarzy w rejonie Pomorza Tylnego i Prus Wschodnich nie tylko nawiązał z nami współpracę, ale pozwolił na pierwszeństwo ustalania cen w przeciwieństwie do całej pozostałej konkurencji. Podczas gdy fabryki drożdże sprzedawały za 28 fenigów, nam płacono jeszcze 42 fenigów; także jesteśmy w stanie przetrzymać bez strat, ale z niewielkim zyskiem. Zarobek byłby bardziej opłacalny gdybyśmy w imię jakości naszych drożdży nie musieli rezygnować z wysokiej wydajności. Obecnie prawo gorzelniane pozwalało na produkowanie 20000 centnarów drożdży rocznie. Osiągnęliśmy produkcję drożdży w wymiarze 15000 centnarów i nie byłoby większym trudem uzyskać 5000 centnarów więcej. Ponieważ konkurencja pracuje powodując notorycznie straty, można przyjąć, że w krótkim czasie nastąpi polepszenie warunków odnośnie cen. Nastąpiłoby to również, gdyby ziemniak znowu był taki tani, że jego przeróbka zamiast melasy przynosiłaby zyski. Napoje spirytusowe. Sprzedajemy w Maszewie sprowadzane z Grünwinkellikiery butelkowane, ale założyliśmy nową fabrykę, w której produkowane są alkohole, które będą taniej sprzedawane i służyć będą ogólnej konsumpcji. Ponieważ na wschodzie napojem regionalnym jest wino, spadek konsumpcji nie będzie tak zauważalny jak w innych regionach Niemiec. Poprzez dobre zarządzanie naszą spółką musimy dążyć do jej r  Nasze artykuły spożywcze udało się dobrze wprowadzić na wschodzie, z wyjątkiem proszku do pieczenia. W produkcji tego produktu dominuje Oetker. Zapotrzebowanie na środki spożywcze jest na wschodzie mniejsze niż na obszarach uprzemysłowionych. Odpowiada ono innemu stylowi życia społeczeństwa na tym terenie. W Maszewie nie produkujemy artykułów spożywczych, ale sprowadzamy je z Grünwinkeli zamierzamy tak dalej czynić po mimo obciążenia związanego z transportem. - Pozostaje pytanie, czy jeżeli będziemy dysponować odpowiednimi środkami w Maszewie rozpoczniemy budowę młyna do owsa. Mąka i płatki owsiane są w Niemczech przyjęte jako składnik do zup i wyparły krupnik jęczmienny. Ponieważ na Pomorzu Tylnim uprawa owsa jest popularna, Maszewo zostało przeznaczone jako miejsce do jego produkcji. Konserwy owocowe i warzywne. Te artykuły obecnie nie były produkowane w Maszewie tylko sprowadzane z miejscowości Grünwinkel. Niespodzianką było to, że zostały one bardzo dobrze przyjęte. Obrót tymi artykułami w Maszewie był wyższy niż w pozostałych terenach Niemiec. Zysków obecnie z tego nie ma, ponieważ koszty transportu pochłaniają przychód. W następnym roku sami będziemy wytwarzać wyroby w Maszewie. Budowa fabryki jest już ustalona i część wyposażenia potrzebnego do produkcji została zorganizowana. Obiecuję moim imieniem, że przyjęcie tej produkcji przyniesie sukces.   Grünwinkel, dnia 3 września 1925.

                              Dom ogrodnika.

Rozwój Maszewa  Po tym jak powróciłem do Maszewa, uważałem za słuszne przedstawić przed radą nadzorczą moje pomysły odnośnie dalszego rozwoju tego regionu.  W Maszewie mamy do czynienia z połączeniem przemysłu i gospodarki rolnej, która jest wszechstronna.  Gospodarka rolna składa się z pięciu sektorów:  1.         Gospodarka leśna  2.         Grunty rolne  3.         Uprawa łąk  4.         Ogrodnictwo  5.         Hodowla bydła   O gospodarce leśnej nie ma zbyt wiele do powiedzenia. Starsze skupiska leśne muszą być chronione. Obecnie, powinniśmy się zająć tylko usunięciem pozostałości, przetrzebieniem i pracami porządkowymi. Ubytki na obszarach leśnych muszą być zagospodarowane i należy zadbać o to, aby te tereny włączyć do obszarów leśnych. O regularnej ścince może być mowa dopiero po upływie 20 lat, nie ma sensu sporządzanie wcześniejszych planów gospodarczych.Uprawa ziemi. Można stwierdzić, że jakość gruntów Maszewa na przełomie lat znacznie się polepszyła poprzez obfite nawożenie. Dzisiejsze zbiory zbóż są bardzo zadawalające, wydaje się, że również rośliny okopowe dają dobry plon. Ażeby polepszać jakość gruntów ornych, od dwóch lat przeszliśmy do tego żeby, zastosować mieszankę ( łubin i seradela). Spowodowany brak żniw w jednym roku zostanie pokryty przez lepsze zbiory w kolejnych latach, ponadto zaoszczędzony zostanie nawóz amoniakowy. W dogodnych latach łubin dojrzeje i przyniesie to zawsze jakiś dochód nawet, jeżeli będzie on mały. Na Pomorzu Tylnym będziemy uprawiali takie gatunki zbóż ( żyto ozime, owies, jęczmień) i nie będziemy w przyszłości podejmować żadnych prób z innymi roślinami, które mogłyby przynieść negatywny skutek. Roślinami okopowymi, które będą uprawiane są ziemniaki i brukiew.Uprawa łąk. Znaczną uwagę musimy poświęcić naszej uprawie łąk. Wcześniejsze tereny bagienne, przez osuszenie zostały przekształcone w łąki. Ten areał obejmuje blisko 400 mórg.Z nich otrzymujemy wystarczającą ilość karmy, aby móc dostatecznie duże stado bydła utrzymać. Naszym zadaniem musi być polepszenie jakości traw. Nieodpowiednie rośliny pastewne takie jak: świerząbek gajowy (Chaerophyllum temulentum L.), itd. muszą zniknąć a ich miejsce zająć szlachetne trawy i koniczyna. Przed dwoma laty wybudowany silos daje możliwość konserwacji części sianokosów również w stanie zielonym wówczas, gdy niepogoda uniemożliwia lub utrudnia schnięcie trawy. Ogrodnictwo. Otwarcie tego sektora było wielką niewiadomą, jednak dzisiaj wydaje się bez wątpienia, że to będzie opłacalne. Nasze ogrodnictwo obejmuje areał ok. 30 mórg, na którym uprawiane będą szparagi, kapusta, groch, fasola i wszystkie inne pozostałe warzywa, które dobry zbyt znajdą w Lęborku. Również kwiaty będą w dużej mierze hodowane. W dwóch dużych cieplarniach będą uprawiane głównie pomidory i ogórki. Także owoce, a zwłaszcza owoce jagodowe będą hodowane. W ubiegłym roku sprzedaliśmy po 20 centnarów truskawek i malin. Pozostałe szlachetne drzewa owocowe są jeszcze zbyt młode, żeby przynosić znaczne dochody. W zimie uprawiane są głównie kwiaty, które sprzedawane w Lęborku i Słupsku przynoszą dobry zarobek.Podłoże ogrodowe jest jeszcze dość ubogie, więc naszym głównym zadaniem musi być polepszenie jego jakości przez obfite nawożenie obornikiem, kompostem albo torfem. Dużą zaletą było by zbudowanie urządzenia zbierającego wodę deszczową, dzięki któremu wzrosłaby w latach suszy wydajność ogrodnictwa. Niestety brakujące środki finansowe na razie nie pozwalają nam na zrealizowanie projektu.Tymczasem nie można przewidzieć jak w przyszłości nasze ogrodnictwo mogłoby być powiązane z fabryką konserw. Obecnie za świeże plony otrzymujemy wyższe dochody niż przyniosłoby przerabianie ich na konserwy. Hodowla bydła. Wcześniejsze plany założenia fabryki drożdży, która produkowałaby tak dużo paszy, aby obfitą liczbę pogłowia utrzymać zostały pokrzyżowane przez zmianę techniki. Zamiast z kukurydzy i ziemniaków drożdże są produkowane z melasy, z której odpady nie mają wartości pokarmowych do produkcji paszy. Natomiast w małej ilości posiadają  taką wartość kiełki słodowe wykorzystywane również w produkcji drożdży. Ilość karmy pochodząca z naszej fabryki drożdży jest dzisiaj tak niska, że wystarcza zaledwie dla samego Maszewa. Mimo tego utrzymaliśmy stan liczebny bydła. W Maszewie obecnie hodowla liczy około 200 sztuk bydła mięsnego, głównie młodych zwierząt. Brak wytłoczyny z naszej fabryki zmusił nas do uprawy brukwi. Paszy mamy dostateczną ilość. Brak słomy będzie zastąpiony ściółką torfową. Tym sposobem jesteśmy w stanie produkować duże ilości obornika bydlęcego, co jest z korzyścią dla naszych gruntów i ogrodnictwa. Zamiast uprawą kukurydzy zajmujemy się teraz mleczarstwem, ponieważ jest ono bardziej opłacalne. Oprócz tego prowadzimy handel brukwią i naszym głównym klientem są gospodarze z Grünwinkel. Badeńscy drobni rolnicy odeszli od wcześniejszej hodowli bydła rasy Simmentaler i coraz częściej przechodzą do czarnobiałej rasy bydła Riederung. Załadowaliśmy wiele wagonów bydłem i tam, (czyli w Badeni) sprzedaliśmy. Jest to bez wątpienia zasługą Maszewa. Nie uważam, że Grünwinkel przy tym dużo zarobi, ponieważ są straty i duże podatki. Jak długo przy tym interesie Grünwinkel nie ponosi dużych strat, może on (handel) być pozostawiony. Ponieważ wystarczy, jeżeli jedna strona zarabia. - Musimy odczekać i zobaczyć jak dalej potoczą się te sprawy.   Przemysł. Przechodzę do części przemysłowej. Przemysł dzieli się na następujące sektory:  1.         Produkcja drożdży  2.         Produkcja wyrobów spirytusowych  3.         Sprzedaż produktów spożywczych  4.         Produkcja konserw owocowych i warzywnych     Kiedy została zbudowana nasza fabryka drożdży, utworzono syndykat. Od tego momentu wysyłaliśmy do syndykatu towary. Po tym jak się to skończyło w ubiegłym roku,istniała obawa, że będziemy musieli konkurować ze słynnymi szczecińskimi fabrykami. Zaskoczeniem naszym było, że do tego nie doszło. Związek piekarzy w rejonie Pomorza Tylnego i Prus Wschodnich nie tylko nawiązał z nami współpracę, ale pozwolił na pierwszeństwo ustalania cen w przeciwieństwie do całej pozostałej konkurencji. Podczas gdy fabryki drożdże sprzedawały za 28 fenigów, nam płacono jeszcze 42 fenigów; także jesteśmy w stanie przetrzymać bez strat, ale z niewielkim zyskiem. Zarobek byłby bardziej opłacalny gdybyśmy w imię jakości naszych drożdży nie musieli rezygnować z wysokiej wydajności. Obecnie prawo gorzelniane pozwalało na produkowanie 20000 centnarów drożdży rocznie. Osiągnęliśmy produkcję drożdży w wymiarze 15000 centnarów i nie byłoby większym trudem uzyskać 5000 centnarów więcej. Ponieważ konkurencja pracuje powodując notorycznie straty, można przyjąć, że w krótkim czasie nastąpi polepszenie warunków odnośnie cen. Nastąpiłoby to również, gdyby ziemniak znowu był taki tani, że jego przeróbka zamiast melasy przynosiłaby zyski. Napoje spirytusowe. Sprzedajemy w Maszewie sprowadzane z Grünwinkellikiery butelkowane, ale założyliśmy nową fabrykę, w której produkowane są alkohole, które będą taniej sprzedawane i służyć będą ogólnej konsumpcji. Ponieważ na wschodzie napojem regionalnym jest wino, spadek konsumpcji nie będzie tak zauważalny jak w innych regionach Niemiec. Poprzez dobre zarządzanie naszą spółką musimy dążyć do jej r  Nasze artykuły spożywcze udało się dobrze wprowadzić na wschodzie, z wyjątkiem proszku do pieczenia. W produkcji tego produktu dominuje Oetker. Zapotrzebowanie na środki spożywcze jest na wschodzie mniejsze niż na obszarach uprzemysłowionych. Odpowiada ono innemu stylowi życia społeczeństwa na tym terenie. W Maszewie nie produkujemy artykułów spożywczych, ale sprowadzamy je z Grünwinkeli zamierzamy tak dalej czynić po mimo obciążenia związanego z transportem. - Pozostaje pytanie, czy jeżeli będziemy dysponować odpowiednimi środkami w Maszewie rozpoczniemy budowę młyna do owsa. Mąka i płatki owsiane są w Niemczech przyjęte jako składnik do zup i wyparły krupnik jęczmienny. Ponieważ na Pomorzu Tylnim uprawa owsa jest popularna, Maszewo zostało przeznaczone jako miejsce do jego produkcji. Konserwy owocowe i warzywne. Te artykuły obecnie nie były produkowane w Maszewie tylko sprowadzane z miejscowości Grünwinkel. Niespodzianką było to, że zostały one bardzo dobrze przyjęte. Obrót tymi artykułami w Maszewie był wyższy niż w pozostałych terenach Niemiec. Zysków obecnie z tego nie ma, ponieważ koszty transportu pochłaniają przychód. W następnym roku sami będziemy wytwarzać wyroby w Maszewie. Budowa fabryki jest już ustalona i część wyposażenia potrzebnego do produkcji została zorganizowana. Obiecuję moim imieniem, że przyjęcie tej produkcji przyniesie sukces.   Grünwinkel, dnia 3 września 1925.

                        Willa Roberta Sinnera teraz jest tam leśniczówka.

                                                  

MASZEWO PO WOJNIE 

Rozwój Maszewa

Po tym jak powróciłem do Maszewa, uważałem za słuszne przedstawić przed radą nadzorczą moje pomysły odnośnie dalszego rozwoju tego regionu.

W Maszewie mamy do czynienia z połączeniem przemysłu i gospodarki rolnej, która jest wszechstronna.

Gospodarka rolna składa się z pięciu sektorów:

1.         Gospodarka leśna

2.         Grunty rolne

3.         Uprawa łąk

4.         Ogrodnictwo

5.         Hodowla bydła

 O gospodarce leśnej nie ma zbyt wiele do powiedzenia. Starsze skupiska leśne muszą być chronione. Obecnie, powinniśmy się zająć tylko usunięciem pozostałości, przetrzebieniem i pracami porządkowymi. Ubytki na obszarach leśnych muszą być zagospodarowane i należy zadbać o to, aby te tereny włączyć do obszarów leśnych. O regularnej ścince może być mowa dopiero po upływie 20 lat, nie ma sensu sporządzanie wcześniejszych planów gospodarczych.Uprawa ziemi. Można stwierdzić, że jakość gruntów Maszewa na przełomie lat znacznie się polepszyła poprzez obfite nawożenie. Dzisiejsze zbiory zbóż są bardzo zadawalające, wydaje się, że również rośliny okopowe dają dobry plon. Ażeby polepszać jakość gruntów ornych, od dwóch lat przeszliśmy do tego żeby, zastosować mieszankę ( łubin i seradela). Spowodowany brak żniw w jednym roku zostanie pokryty przez lepsze zbiory w kolejnych latach, ponadto zaoszczędzony zostanie nawóz amoniakowy. W dogodnych latach łubin dojrzeje i przyniesie to zawsze jakiś dochód nawet, jeżeli będzie on mały. Na Pomorzu Tylnym będziemy uprawiali takie gatunki zbóż ( żyto ozime, owies, jęczmień) i nie będziemy w przyszłości podejmować żadnych prób z innymi roślinami, które mogłyby przynieść negatywny skutek. Roślinami okopowymi, które będą uprawiane są ziemniaki i brukiew.Uprawa łąk. Znaczną uwagę musimy poświęcić naszej uprawie łąk. Wcześniejsze tereny bagienne, przez osuszenie zostały przekształcone w łąki. Ten areał obejmuje blisko 400 mórg.Z nich otrzymujemy wystarczającą ilość karmy, aby móc dostatecznie duże stado bydła utrzymać. Naszym zadaniem musi być polepszenie jakości traw. Nieodpowiednie rośliny pastewne takie jak: świerząbek gajowy (Chaerophyllum temulentum L.), itd. muszą zniknąć a ich miejsce zająć szlachetne trawy i koniczyna. Przed dwoma laty wybudowany silos daje możliwość konserwacji części sianokosów również w stanie zielonym wówczas, gdy niepogoda uniemożliwia lub utrudnia schnięcie trawy. Ogrodnictwo. Otwarcie tego sektora było wielką niewiadomą, jednak dzisiaj wydaje się bez wątpienia, że to będzie opłacalne. Nasze ogrodnictwo obejmuje areał ok. 30 mórg, na którym uprawiane będą szparagi, kapusta, groch, fasola i wszystkie inne pozostałe warzywa, które dobry zbyt znajdą w Lęborku. Również kwiaty będą w dużej mierze hodowane. W dwóch dużych cieplarniach będą uprawiane głównie pomidory i ogórki. Także owoce, a zwłaszcza owoce jagodowe będą hodowane. W ubiegłym roku sprzedaliśmy po 20 centnarów truskawek i malin. Pozostałe szlachetne drzewa owocowe są jeszcze zbyt młode, żeby przynosić znaczne dochody. W zimie uprawiane są głównie kwiaty, które sprzedawane w Lęborku i Słupsku przynoszą dobry zarobek.Podłoże ogrodowe jest jeszcze dość ubogie, więc naszym głównym zadaniem musi być polepszenie jego jakości przez obfite nawożenie obornikiem, kompostem albo torfem. Dużą zaletą było by zbudowanie urządzenia zbierającego wodę deszczową, dzięki któremu wzrosłaby w latach suszy wydajność ogrodnictwa. Niestety brakujące środki finansowe na razie nie pozwalają nam na zrealizowanie projektu.Tymczasem nie można przewidzieć jak w przyszłości nasze ogrodnictwo mogłoby być powiązane z fabryką konserw. Obecnie za świeże plony otrzymujemy wyższe dochody niż przyniosłoby przerabianie ich na konserwy. Hodowla bydła. Wcześniejsze plany założenia fabryki drożdży, która produkowałaby tak dużo paszy, aby obfitą liczbę pogłowia utrzymać zostały pokrzyżowane przez zmianę techniki. Zamiast z kukurydzy i ziemniaków drożdże są produkowane z melasy, z której odpady nie mają wartości pokarmowych do produkcji paszy. Natomiast w małej ilości posiadają  taką wartość kiełki słodowe wykorzystywane również w produkcji drożdży. Ilość karmy pochodząca z naszej fabryki drożdży jest dzisiaj tak niska, że wystarcza zaledwie dla samego Maszewa. Mimo tego utrzymaliśmy stan liczebny bydła. W Maszewie obecnie hodowla liczy około 200 sztuk bydła mięsnego, głównie młodych zwierząt. Brak wytłoczyny z naszej fabryki zmusił nas do uprawy brukwi. Paszy mamy dostateczną ilość. Brak słomy będzie zastąpiony ściółką torfową. Tym sposobem jesteśmy w stanie produkować duże ilości obornika bydlęcego, co jest z korzyścią dla naszych gruntów i ogrodnictwa. Zamiast uprawą kukurydzy zajmujemy się teraz mleczarstwem, ponieważ jest ono bardziej opłacalne. Oprócz tego prowadzimy handel brukwią i naszym głównym klientem są gospodarze z Grünwinkel. Badeńscy drobni rolnicy odeszli od wcześniejszej hodowli bydła rasy Simmentaler i coraz częściej przechodzą do czarnobiałej rasy bydła Riederung. Załadowaliśmy wiele wagonów bydłem i tam, (czyli w Badeni) sprzedaliśmy. Jest to bez wątpienia zasługą Maszewa. Nie uważam, że Grünwinkel przy tym dużo zarobi, ponieważ są straty i duże podatki. Jak długo przy tym interesie Grünwinkel nie ponosi dużych strat, może on (handel) być pozostawiony. Ponieważ wystarczy, jeżeli jedna strona zarabia. - Musimy odczekać i zobaczyć jak dalej potoczą się te sprawy.

 Przemysł. Przechodzę do części przemysłowej. Przemysł dzieli się na następujące sektory:

1.         Produkcja drożdży

2.         Produkcja wyrobów spirytusowych

3.         Sprzedaż produktów spożywczych

4.         Produkcja konserw owocowych i warzywnych

 

Kiedy została zbudowana nasza fabryka drożdży, utworzono syndykat. Od tego momentu wysyłaliśmy do syndykatu towary. Po tym jak się to skończyło w ubiegłym roku,istniała obawa, że będziemy musieli konkurować ze słynnymi szczecińskimi fabrykami. Zaskoczeniem naszym było, że do tego nie doszło. Związek piekarzy w rejonie Pomorza Tylnego i Prus Wschodnich nie tylko nawiązał z nami współpracę, ale pozwolił na pierwszeństwo ustalania cen w przeciwieństwie do całej pozostałej konkurencji. Podczas gdy fabryki drożdże sprzedawały za 28 fenigów, nam płacono jeszcze 42 fenigów; także jesteśmy w stanie przetrzymać bez strat, ale z niewielkim zyskiem. Zarobek byłby bardziej opłacalny gdybyśmy w imię jakości naszych drożdży nie musieli rezygnować z wysokiej wydajności. Obecnie prawo gorzelniane pozwalało na produkowanie 20000 centnarów drożdży rocznie. Osiągnęliśmy produkcję drożdży w wymiarze 15000 centnarów i nie byłoby większym trudem uzyskać 5000 centnarów więcej. Ponieważ konkurencja pracuje powodując notorycznie straty, można przyjąć, że w krótkim czasie nastąpi polepszenie warunków odnośnie cen. Nastąpiłoby to również, gdyby ziemniak znowu był taki tani, że jego przeróbka zamiast melasy przynosiłaby zyski. Napoje spirytusowe. Sprzedajemy w Maszewie sprowadzane z Grünwinkellikiery butelkowane, ale założyliśmy nową fabrykę, w której produkowane są alkohole, które będą taniej sprzedawane i służyć będą ogólnej konsumpcji. Ponieważ na wschodzie napojem regionalnym jest wino, spadek konsumpcji nie będzie tak zauważalny jak w innych regionach Niemiec. Poprzez dobre zarządzanie naszą spółką musimy dążyć do jej r  Nasze artykuły spożywcze udało się dobrze wprowadzić na wschodzie, z wyjątkiem proszku do pieczenia. W produkcji tego produktu dominuje Oetker. Zapotrzebowanie na środki spożywcze jest na wschodzie mniejsze niż na obszarach uprzemysłowionych. Odpowiada ono innemu stylowi życia społeczeństwa na tym terenie. W Maszewie nie produkujemy artykułów spożywczych, ale sprowadzamy je z Grünwinkeli zamierzamy tak dalej czynić po mimo obciążenia związanego z transportem. - Pozostaje pytanie, czy jeżeli będziemy dysponować odpowiednimi środkami w Maszewie rozpoczniemy budowę młyna do owsa. Mąka i płatki owsiane są w Niemczech przyjęte jako składnik do zup i wyparły krupnik jęczmienny. Ponieważ na Pomorzu Tylnim uprawa owsa jest popularna, Maszewo zostało przeznaczone jako miejsce do jego produkcji. Konserwy owocowe i warzywne. Te artykuły obecnie nie były produkowane w Maszewie tylko sprowadzane z miejscowości Grünwinkel. Niespodzianką było to, że zostały one bardzo dobrze przyjęte. Obrót tymi artykułami w Maszewie był wyższy niż w pozostałych terenach Niemiec. Zysków obecnie z tego nie ma, ponieważ koszty transportu pochłaniają przychód. W następnym roku sami będziemy wytwarzać wyroby w Maszewie. Budowa fabryki jest już ustalona i część wyposażenia potrzebnego do produkcji została zorganizowana. Obiecuję moim imieniem, że przyjęcie tej produkcji przyniesie sukces.

 Grünwinkel, dnia 3 września 1925.

 

 

 

 

 

 



Licznik odwiedzin:
Wszystkich: 1 832 121
Wczoraj: 216
Dzisiaj: 137
Online: 3
Wszystkie zamieszczane na stronie zdjęcia i opracowania są własnością prywatną.
Zabrania się kopiowania fragmentów lub całości zamieszczonych tu opracowań i zdjęć i wykorzystywania ich w innych publikacjach bez uprzedniego wyrażenia na to zgody autorów strony.

Copyright (c) 2008-2025 by Mariusz Baar 84-352 Wicko ul. Lipowa 1
reiseleiter-leba.eu